We zijn al aan
onze derde dag toe in Volendam, ook wordt Robert vandaag 65 jaar, een leeftijd
om even bij stil te staan.
Al vroeg telefoon uit België om Robert verjaardag te wensen,
bij het ontbijt werd Robert en ik gefeliciteerd en stond er een mooi
verjaardagskaartje op de tafel.
Van onze kinderen, kleinkinderen en vrienden kwamen de gelukwensen
binnen via gsm, sms en FB.
Het weer was mooi, het zonnetje kwam erdoor dus tijd om naar
Marken te gaan, eerst wilde we met de boot gaan, maar toch maar besloten om met
de auto te gaan zo konden we nadien nog ergens naar toe rijden.
Marken is een vissersdorp wat nog de sfeer van vroeger
uitademt, het is welhaast het bekendste en meest gefotografeerde bouwsel van de
voormalige Zuiderzeekust. Karakteristiek zijn de houten huizen op palen, nog
ouder zijn de werven, kunstmatige verhogingen waarop werd gebouwd.
De traditionele levensstijl voert nog altijd de boventoon op
het eiland. De gesloten gemeenschap blijft zijn unieke karakter behouden. Veel
huizen zijn op werven en op palen gebouwd, als voorzorg tegen de overstromingen
die het eiland regelmatig teisterden toen het IJsselmeer nog Zuiderzee
was.
Vooral in de winter als stuwend ijs het eiland siert, biedt
Marken een spectaculaire aanblik. Marken is strikt genomen
geen eiland meer want in 1957 kwam er een verbinding met het
vasteland.
Erg bekend is de vuurtoren het Paard van Marken. Het water
tussen Marken en het vasteland heet de Gouwzee.
In de dertiende eeuw vestigden zich monniken van het klooster
Mariëngaarde uit Friesland op het eiland dat daarvoor was ontstaan als gevolg
van afslag van veengrond, waardoor de verbinding met het vasteland was
verbroken. Hun voornaamste middelen van bestaan waren landbouw en veeteelt. Om zich te beschermen tegen het water werden de woningen op verhogingen
gebouwd en werden er dijken rond het eiland aangelegd. In de 14e eeuw waren er
regelmatig dijk doorbraken, waardoor het brakke water weer vrij spel kreeg. De
bewoners van Marken probeerden zich er beter tegen te beschermen door meer
terpen op te werpen
Op het hoogtepunt van de terpen waren er 27 werven op het
eiland te vinden. In de loop van de eeuwen zijn twaalf daarvan door het water
verzwolgen. Anno 2012 zijn van de vijftien overgebleven werven er twaalf bewoond
en één is begraafplaats. De inwoners van Marken gingen zich steeds meer
toeleggen op visserij. Die werd in de 17e eeuw en 18e eeuw steeds meer het
belangrijkste middel van bestaan. Daardoor was er een sterke groei van de
bevolking. Op het einde van 15e eeuw woonden er zo'n 250 inwoners. In 1620 was
dat aantal al gegroeid naar 750. De werven bleken niet voldoende ruimte te
bieden. In plaats van nieuwe op te werpen werden er huizen op palen gebouwd. Een
echte haven voor de visserij was er lang niet. Het duurde tot de 19e eeuw
voordat er een echte haven kwam. In 1837 werd deze haven van het eiland
aangelegd en in 1870 nog uitgebreid. De aanleg van de Afsluitdijk in 1932
betekende een eind aan de visserij als bron van inkomsten. De meeste huizen op
palen werden daarna aangepast, de benedenverdiepingen werd dichtgemaakt en
werden zo als extra woonruimte in gebruik genomen.
Bij de watersnood ramp van 1916 kwamen op het eiland 16 mensen
om het leven en werden tal van mensen dakloos. Deze ramp gaf de stoot tot de
aanleg van de Afsluitdijk en de Zuiderzee werken. Een onderdeel daarvan was de
Markerwaard, waarvan als eerste onderdeel de dijk tussen Marken en het vasteland
werd aangelegd.
Op 17 oktober 1957 werd om 13.11 uur de dijk tussen het
vasteland en Marken gesloten.Daarmee is Marken sindsdien geen eiland meer maar
het eiland gevoel is nog duidelijk merkbaar.
Met dank aan Wikipedia.
We vonden het zelf ook een heel gezellig dorpje, in een
typisch cafeetje iets gaan drinken om effe uit te rusten en dan verder op stap,
nadien zijn we gaan eten in Volendam, er was veel meer volk dan gisteren maar nu
was het mooi zonnig.
Nadien hebben we dan traditionele foto's laten maken,
natuurlijk niet zoals in Bali maar dit hoort zeker en vast bij een bezoek aan
Volendam, dat was natuurlijk lachen geblazen, we moesten een 30 minuutje's
wachten ja weer iets gaan drinken, ook lekkere maatjes gekocht die we deze avond
hebben opgegeten, en lekker dat ze waren!!!
We hadden een paar dagen geleden een ijssalon gezien, in
Katwoude dus wij er heen en ja deze keer was het open, het was fijn om buiten te
zitten met een lekker ijsje.
Robert is volop op ondekkingstocht met zijn IPad, denkelijk
hebben we toch eens iemand nodig die ons wat meer wegwijs erin maakt,
verschillende spelletjes zijn al ontdekt dus het zal wel beteren elke dag
zeker.
Morgen onze laatste dag, waar we heen gaan weten we nog niet
zal van het weer afhangen denk ik.
Groetjes Rita & Robert